10 years later, what would Sokol Olldashi say about the situation in which the DP has found itself?

Entela Resuli

I believe there is only one form of greatness for man, if a man can bridge the gap between life and death.

I mean, if he can live after he's dead, then maybe he was a great man. For me the only success, the only greatness, is immortality.

These were the words that Ardian Olldashi started today, sharing on social networks a photo of his brother, Sokol Olldashi .

He is Sokol's older brother. They are four years apart. Their parents separated when they were still children. This has connected them more to each other.

"When I think of myself as old one day, in front of a cup of coffee, I will be condemned to share memories with myself. Brother is your blood, companion in life, no matter what happens…. The time spent with him, childhood, among the most beautiful for many, leaves behind blurred images that must be shared often with those close to you, otherwise they disappear. How I would like to tell him one day: Koli, do you remember when you..., when we.... So, I won't have anyone to talk to in this dimension anymore, so at this point, I feel like... an orphan. Even my brother left me like that..." - says Ardian Olldashi.

This November 20 marks ten years since the fateful night that took the life of the DP deputy, Sokol Olldashi.

Ardiani, the older brother, who has been living in Germany for years, has never spoken to the media, but this time he made an exception, to share some memories and confess about the loss of his relative.

"Although I had a difficult childhood, life and circumstances did not manage to strip that age of its beauty. We grew up with suffering, because of the exile that our family went through. But the separation from Sokol's life is the most difficult moment in my life, so far. I admit, it has not been easy to face, but I am and I must be strong, for my children and Kol's, despite the fact that I cannot replace the father figure, but I will be there, whenever that they need help or advice".

When you ask him about November 20, two years ago, he doesn't know how to give many answers.

"Don't ask me because I don't know why, where he went, who he met and who he talked to that day! In spite of the fact that I kept thinking that I should call him that evening, I didn't, and don't ask me why, because I don't know... Don't ask me about the strange coincidences of that accident, because I don't know... But I think it was an accident.

E di që vetë Sokoli nuk ishte aspak komod në atë kohë për shumë qarqe, për shumë fraksione politike dhe ndoshta shumë do ta brohorisnin daljen e Sokolit nga jeta politike dhe ndoshta janë lutur që të ndodhte ajo gjë, por ajo që ndodhi atë mbrëmje nuk ma marr mendja se ka qenë një gjë e kurdisur. E kam të vështirë ta besoj”- tregon Ardiani.

Ndërsa miqtë e partisë, Ardiani nuk do t’i komentojë. Ata që kanë qenë të vërtetë, janë ende. Të tjerët, janë skarcuar rrugës…

Sokoli ndoshta për shumë mund të mos ketë qenë një engjëll, por për familjarët, sot është i tillë.

Më poshtë biseda e Ardian Olldashit me Entela Resulin dhënë me rastin e dy vjetorit të vdekjes së Sokolit.

 -Ardian, kohët e fundit vini më shpesh apo më rrallë në Shqipëri?

Ikja e Sokolit ka ndryshuar shumë gjëra në jetën e familjes sonë, të nënës, fëmijëve gruas së tij dhe mua. Asgjë nuk është më si më parë. Këtu hyjnë dhe vajtje-ardhjet e mia, kontaktet e shtuara me familjen dhe fëmijët dhe gjithçka tjetër. Vetëm një gjë nuk ndryshon, mungesa e tij.

-Si kanë qenë këto vite pa vëllanë tuaj?

E kam të pamundur të përcjell dhimbjen time tek dikush tjetër. Mungesa është shumë e madhe, e pazëvendësueshme. Si t’ia u përshkruaj?! S’mundem!

-Z. Ardian, ju jeni djali i vogël apo i madh i familjes Olldashi?

Jam djali i madh, kam katër vjet diferencë me Sokolin.

-Si kanë qenë marrëdhëniet tuaja, e kam fjalën këtu në fëmijëri, adoleshencë… sa të lidhur keni qenë me njëri-tjetrin?

Kanë qenë marrëdhënie normale, si çdo çift tjetër vëllezërish, por të përforcuara nga fakti që jeta na rezervoi disa rrethana të vështira. Ndarja e sforcuar e prindërve për arsye politike, internimi i familjes së nënës time etj… i bënë edhe më të veçanta këto marrëdhënie, më emocionale, më me ngjyra, dhe më të vëmendshme për çdo detaj të jetës së njëri-tjetrit.

-Ju më pas morët drejtime të ndryshme në jetë, Sokoli me politikë, ndërsa ju, jashtë vendit. Si ishte të kishe një vëlla, politikan, ministër…?

Zënia e kohës së tij me politikë na pati penguar disi të kalonim më shumë kohë me njeri-tjetrin, por nuk na ka penguar të jetonim me problemet dhe gëzimet e njëri tjetrit. Ai ka ditur të jetë gjithnjë vëllai im.

-Ju jeni djalë i një familjeje intelektuale, por të vuajtur në vitet e diktaturës, sa ka ndikuar kjo në formimin e karakterit tuaj. Ju ka bërë më të fortë, më tolerant, më të vrazhdë, apo…?

Ndoshta ka zhvilluar sensin e drejtësisë, ndjeshmërinë ndaj problemeve të të tjerëve, sensin e tolerancës dhe aftësinë për të falur.

– Ardian, dy vite më parë, në një natë të ftohtë dimri, ju humbët vëllain tuaj… Kur kishit folur për herë të fundit më të, përpara se të ndodhte aksidenti?

Kishim folur në telefon para dy ditësh.

-Si e mësuat lajmin dhe çfarë ju erdhi ndërmend në ato momente?

Nuk dua ta kujtoj.

–Ardian, pas çdo humbje jete njeriu ngre pikëpyetje, hamendësime, dyshime, ju çfarë ju mundon për vdekjen e vëllait tuaj?

E vërteta më e madhe dhe më e hidhur është që njeriu ynë i shtrenjtë nuk është më fizikisht me ne. Çdo e vërtetë tjetër nuk do ta ndryshonte këtë të vërtetë.

-Keni shkuar ju në vendin e ngjarjes, çfarë keni parë, çfarë keni kuptuar?

Dua ta mbaj mend Sokolin të gjallë dhe të qeshur.

-Në media jo rrallëherë janë ngritur hipoteza se aksidenti i vëllait tuaj nuk ka qenë dhe aq aksidental… Keni ju dyshime apo i qëndroni versionit zyrtar të prokurorisë?

Nuk dua të trazoj paqen e vëllait tim dhe kujtimin e tij me histori filmash policeskë.

-Z. Ardian, ka patur nga ata që e kanë njohur Sokolin nga afër, të tjerë, nga larg, ndërsa ju e njihnit në disa dimensione. Mund të na zbuloni diçka për të, për karakterin e tij, aftësitë, kapriçiot, çmenduritë…?

Ishte një vëlla special. Ndanim shumë kujtime, edukimin, prindërit, ditë jete nga e jona. Do jetë pranë meje gjithmonë. I jam mirënjohës që ishte dhe do të jetë pjesë e madhe e jetës sime. Më mungon zëri i tij në telefon, prezenca e tij në momentet e vështira, të qenurit e tij thjesht unik, buzëqeshja e tij zemërgjerë që më thoshte “gjithçka do vejë mirë” në ditë të trazuara. Ka vëllezër të cilët të ndërrojnë llambën që u dogj, zhbllokojnë lavamanin, të lyejnë shtëpinë apo të rregullojnë makinën. Për këto gjëra kishte dy duar të majta. Koli dinte të ishte prezent kur duhej, i gatshëm dhe i gjendur, pa zhurmë. Ndoshta pata fat që kisha një vëlla si ai.

-Për shkak të pozicionit, pushtetit që ka patur, Sokol Olldashi ka qenë i rrethuar nga shumë njerëz, miq. A e ndjeni prezencën e tyre edhe tani pasi ai është larguar nga kjo jetë?

Shumë miq të tij vijojnë të jenë miqtë tanë. Të tjerë, që nuk i patëm njohur, janë me qindra, i njohëm në këto rrethana. Ata, me prezencën e tyre, me fjalët e ngrohta dhe mbështetjen, na japin dashuri, duke transmetuar te ne ndjesitë që kishin për Kolin.

-Ardian, disa kohe më parë, keni zbuluar në Facebook, një mesazh që i keni dërguar vëllait tuaj, disa kohë përpara se ai të largohej nga jeta. Po ju citoj: “Kam vënë re sa shumë “miq” të janë larguar. Disa se nuk u duhesh më, të tjerët kanë frikë se u prishet biografia, ndërkohë që ndërgjegjen gjithmonë të prishur e kanë pasur. Por shumë të tjerë të kanë qëndruar, janë ata që nuk priten kurrë gjë nga ty”. Çfarë doni të thoni me këtë…?

Duhet të saktësoj detajin që ai ishte një dialog imagjinar me Kolin, pasi e kam shkruar kur ai nuk ishte më. Domethënia e mesazhit është shumë e saktë dhe direkte, pra nuk ka vend për interpretime, mungojnë vetëm emrat, por kjo nuk i pengon ata të gjejnë kategorinë të cilës i përkasin.

-Cilat ishin bisedat tuaja të fundit, ju kishte shprehur ju Sokoli shqetësime…?

Këto janë tema private dhe të tilla le të mbeten. Në aspektin politik, ju konfirmoj se ishte i shqetësuar për ecurinë dhe metamorfozën e partisë së tij.

-Ardian, me humbjen e vëllait, duket se familja juaj është ftohur ndjeshëm me drejtuesit kryesorë të PD-së, e kam fjalën për zotin Berisha apo zotin Basha. Pse ka ndodhur kjo?

Here we cannot talk about the relationship cooling or not, since there was no real family relationship.

-Was Sokol Olldashi a problem for the main leaders of the Democratic Party?

As far as the Democratic Party is concerned, he was a very big potential, both in the official pulpits and in the most difficult terrains of the country. As for the rest of the question, it is not for me to answer. His departure has undoubtedly left a void in the political life of the DP, and perhaps re-dimensioned the role, values ??and lack of values ??of many people within.

I don't know the DP structures or the rival clans and groups inside, and I don't know what they are missing. I know hundreds of ordinary democrats, his friends, who feel his absence, which is made worse by the disregard and often the struggle of those who have tried to fill only physically the void left by Sokoli.

I feel bad for them, and for everyone who may feel like a stranger in that party, just because he was a friend of Sokol, just as I feel good that the political theses of the DP today, are the ones for which Sokol was shunned from the leadership of the party years ago and the people who continue to give a voice to PD in public are his real friends. This makes me proud to have behind me a brother who was a real man and a politician.

'Confession Room' exclusive column of VoxNews.

***

©CopyrightVoxNews
This article is exclusive to VoxNews, it is copyrighted according to Law No. 35/2016, "On copyright and related rights". The article can be republished by other media only by citing VoxNews and placing the source link at the end, otherwise any violator will be held responsible according to Article 178 of Law No. 35/2016.