Serious details from the murder of the Albanian student in the USA, his stepfather: He was an exemplary boy, he would have received two diplomas

Top Story brought exclusively from Detroit in the United States the confessions of family, friends and authorities about the murder of the Albanian student, Denis Preka, an event that shocked America.

Majlinda's husband and Denise's stepfather, Jamie, is the one who watched the 3-minute horror video, in which it appeared that friends did not come to Denise's aid as he was dying, but instead chose to film and mock him. He shows that such serious scenes are not even in movies

Jamie tells how much Dennis loved life, how ambitious he was and how he studied so hard to get two degrees.

Full interview:

Grida Duma: Can I just ask Jamie about the video moment and then I'll ask you about your relationship with Denis, which was really special. What was that shocking moment when you realized that there was some video evidence of what happened between the boys and Dennis?

Jamie:   I was tipped off by one of Dennis's friends. We had learned from the police that videos had been taken that night. And they are very cruel. I've never seen anything like it, not even in the movies. It was beyond imagination, you can't make something like that up.

The way they treated him... And how troubled he was, and they went on. There's only about three and a half minutes of video, but over a period of maybe 4 or 5 hours. We only see a small part. But you can see in the sequel how it gets worse. And I just can't understand how the guys who were there didn't call the emergency and call for help for him. And at the point when he was very close to death, they teased and mocked him. A complete lack of respect for life. Sociopathic, psychopathic behavior.

Grida: What was your emotional reaction? Did you want to tell Linda this or did you want to protect her?

Jamie : No, I didn't want to tell Linda. Not at all.

Jamie: It was too much for him. He knew it was bad. He heard from the police and people saying how shocking it was. And it is. It's shocking, it breaks your heart. I was sad, I was angry, I felt helpless. There were different emotions. And I was asked the same question in the civil trial when I was testifying. Five and a half years ago when I first saw it… I hadn't seen it in a long time. I didn't want to see the videos, but they were shown in court and the feelings were the same, the same reaction as the first time I saw it, and the last time five years later. It was just awful.

Grida: Kishit një marrëdhënie shumë të veçantë, apo jo? Kam parë disa video të shkurtra, se si luanit të dy kitarë. A ndanit interesa të përbashkëta, të themi, shpirtërore, emocionale, ndjenja dhe shije të sofistikuara. Si e mbani mend atë? Si e keni parë të rritet?

Jamie: Po, e njoha Denisin kur ishte 15 vjeç, dhe e njoh Denisin për gjashtë ose shtatë vite pothuajse. Dhe e pashë të bëhet nga një djalosh i ri adoleshent në burrë të ri. Edhe kur e takova për herë të parë, ishte e mbresëlënëse se sa i sjellshëm ishte, sa kureshtar ishte, inteligjent. Mund të bisedoje me të për gjëra që shfaqte kureshtje dhe nuk ishin biseda tipike si me një djalë 15-vjeçar. Kishte një besim të thellë, e donte Jezusin dhe ne flisnim shumë për këtë. Unë ndihesha si mentor për të në shumë gjëra, por gjithashtu edhe si mik. E pëlqente muzikën dhe kur mori vesh që luaja kitarë, shfaqi shumë interes. Morëm një kitarë pak pas kësaj dhe i mësuam akordet dhe luanim këngë së bashku. E adhuronte. Mësonte një melodi të një kënge në kitarë dhe më thoshte: “Xhemi, shiko këtë, shiko këtë”, dhe luante. E bënte gabim herët e para, “prit”, thoshte “e kapa” dhe pasi luante ishte i lumtur dhe krenar. Pastaj mësonim këngën dhe luanim së bashku. Muzika ishte pjesë e madhe e marrëdhënies tonë. Sportet,

Denisi e pëlqente shumë futbollin, ishte tifoz me Milanin. Unë jam më shumë një tifoz i futbollit amerikan. Kështu që ndava dashurinë time për futbollin amerikan me të dhe e çova atë në ndeshjen e parë të NFL-së, Detroit Lions. Po, ai… Kishte ëndrra të mëdha. Mësoi nga nëna e tij që është mirë të ëndërrosh. Por gjithashtu mësoi që nuk mjafton të ëndërrosh, duhet dhe shumë punë. Ëndrrat mund të arrihen, por duhet të punosh shumë për to dhe ai ishte i gatshëm të bënte atë punë, qoftë akademikisht, ose me shoqatën e studentëve shqiptaro-amerikanë që krijoi. Bizneset, shkruante modele biznesi për një agjenci udhëtimi që donte të hapte. Pra, një person i jashtëzakonshëm në të gjitha nivelet.

Grida: Kur të pyeta se si u njohët ju të dy, më the që kam dëgjuar historinë e saj, sfidat dhe guximin e saj, dhe i thashë shokut tim që “kam takuar të duhurën” sepse “historia e saj më ka treguar që kam takuar të duhurën”, apo jo? Denisi ishte pjesë e historisë së saj gjithashtu dhe ti e ndjeje atë gjithashtu si pjesë të historisë tënde që nga momenti i parë?

Jamie: Një nga gjërat e para që ajo më tregoi ishte për Denisin. Ajo më pyeti a kam fëmijë dhe unë kisha dy vajza, vajza më të mëdha, afërsisht në moshën e Denisit. Mendoj se një nga gjërat që na afroi shpejt ishte dashuria e përbashkët për fëmijët dhe përkushtimi. Unë isha baba beqar dhe vajzat i mbaja gjysmën e kohës, gjë që është pak e pazakontë në Shtetet e Bashkuara. Shpesh herë babai nuk ka kujdestarinë 50/50 dhe besoj se ajo ka menduar: “Kjo është diçka e veçantë, ky mund të jetë ndryshe”.

Grida: Tregon diçka për ty.

Jamie: Dhe sigurisht historia e saj ishte, sigurisht, përkushtimi dhe dashuria për Denisin. Kështu që, po, unë u njoha me Denisin disa muaj pasi u takuam. Më la mbresa dhe nuk u befasova, bazuar në atë që dija për nënën e tij. Por ishte thjesht e lehtë. Më pas bashkuam familjet tona përmes martesës dhe vajzat e mia e adhuronin Denisin. Po, ishte e mrekullueshme, ishte e pabesueshme.

Grida: Linda më ka thënë shpesh që pa ty, pa mbështetjen tënde, dhe duke qenë personi i mrekullueshëm që je për të, si bashkëshort dhe si mik, ajo nuk do t’ia kishte dalë mbanë. Por mendon se të qenit amerikan i lindur e ka forcuar procesin gjyqësor dhe mundësitë e saj për ta fituar gjyqin? Sepse Linda më ka thënë shpesh që: “Unë isha emigrante, erdha në SHBA dhe po të kisha pasur bekimin që të kisha Xhejmin me vete, ndoshta nuk do të më merrnin shumë seriozisht”. E mendon kështu?

Jamie: Fakti që flas gjuhën, natyrisht, e ndihmoi me shkrimin e e-mail-eve dhe komunikimin e asaj që ajo përpiqet të shprehë me këdo që duhet ta dëgjojë. Mendoj që kjo pjesë e ka ndihmuar, për të mbaruar punë me disa nga këto gjëra.Por kam përshtypjen që me ose pa mua, ajo do të gjente një mënyrë tjetër. Por jam i nderuar, i privilegjuar, i bekuar që jam përkrah saj për ta ndihmuar.

Linda: Burri im mund të të tregojë se si u mbyll çështja dhe si u hap tani. Se çfarë ndodhi në mars.

Grida: Kemi marrë një lajm të mirë që detektivët po e vazhdojnë çështjen dhe ndoshta, siç tha Linda, kemi kontribuar pak duke dërguar email-e tek zyrtarët. Si e shikon me vazhdimin e çështjes?

Linda: Ajo do të dijë…

Jamie: Ia shpjegove për provat?

Linda: Nuk ia shpjegova shumë, por mund ta vazhdosh ti që këtu.

Grida: Diçka shumë…

Linda: Që kur takuam shefin e policisë së Novait. Mund ta fillosh me atë. Se si nuk arrija të lija dot një takim. Mund ta fillosh që aty.

Jamie: Po, Linda ka kontaktuar me telefon dhe email-e me Policinë e Novait që ata ta shikojnë përsëri këtë çështje. Kishte disa pika të veçanta të provave që ose janë anashkaluar nga prokurori, ose janë injoruar, ose janë keqkuptuar nga prokurori. Shefi i policisë në Novait nuk është i njëjti që ishte kur u krye krimi.   Kështu që, ai nuk ishte shumë në dijeni për detajet e çështjes dhe as detektivi që punoi me të nuk është më atje. Kur ishim në Miçigan, në mars, për të vizituar Denisin, në përvjetorin e ditëlindjes, ajo vendosi që thjesht do të shkojë te departamenti i policisë…

Grida: Pa takim.

Jamie: Pa takim, thjesht për të gjetur dikë për të folur, mundësisht shefin. Dhe kështu ndodhi, thjesht hyri në derë dhe i tha oficerit atje që erdhëm për të takuar shefin Zenzer, dhe nëse është i lirë. Në fakt, ai u tregua i gatshëm. U ulëm në një dhomë intervistash dhe nga përvoja e Lindës me këtë punë, ajo ndaloi para se të fillonte biseda dhe pyeti shefin: “A mund ta regjistrosh këtë bisedë?”.

Linda: Ta regjistrojmë.

Jamie: Ai u befasua pak nga kjo, por pranoi. Doli nga dhoma e më pas pamë dritën e kuqe të ndizet në dhomën e intervistës, që tregon se po regjistrohet. Nuk donim të kishte ndonjë ngatërresë për atë që u tha, që u diskutua, për gjërat që ndamë. Kështu që, ajo përsëriti shqetësimet e saj me provat.

Linda: Me provat.

Jamie: Po, me provat. Dhe shefi Zenzer ka qenë i shkëlqyer, ai dëgjoi, mund ta kuptoje që kishte disa gjëra që ai po dëgjonte që nuk i kuptonte plotësisht ose nuk mund të jepte një shpjegim.

Por ai u angazhua atë ditë që të caktonte një detektiv për çështjen dhe premtoi që do ta rishikonin gjithë çështjen, provat, dhe e kanë bërë.

Dhe me gjyqin civil tani, që vazhdoi deri në verë, avokati ynë Majkëll Moris kërkoi nga policia që të presin para se të shkojnë në prokurori me gjetjet e hetimeve. Shqetësimi ishte që nëse rihapin hetimin, gjyqi civil do të lihej në pritje ndërkohë që vazhdonte hetimi penal, dhe do të kishim shpresa që të niste gjyqi. Dhe ata e respektuan këtë. Sapo gjyqi civil përfundoi me atë vendim dhe atë gjykim, kontaktuan me zyrën e prokurorisë dhe lanë një takim në shtator, ku do të rekomandojnë që akuzat të rikthehen.

Do të ngrenë çështjen duke thënë se këto janë gjetjet që duhet t’i dini, që të mund të merrni këtë dënim, dhe kjo është situata tani.

Grida: Fjala e fundit nga ju? Diçka që dëshiron të thuash për gjithçka që folëm, jo vetëm për Denisin, për veten tuaj, për familjen tuaj, për gjithçka që ka ndikuar në jetën tuaj gjithë kjo tragjedi dhe ky rrugëtim?

Jamie: Ka qenë e vështirë. Është shumë sfiduese çdo ditë, lufta për drejtësi, përballja me jetën pa Denisin. Se sa e vështirë ka qenë për vajzat e mia. Bekimi i foshnjave, është diçka e madhe. Ka shumë emocione të ndryshme. Dhe si ndryshoi rrjedha e jetës sonë aq shumë atë ditë. Çfarëdo planesh që kishim për jetën, ndryshuan përgjithmonë. Sigurisht, në një mënyrë të tmerrshme, por në të tjera kemi qenë të bekuar me foshnjat. Ajo që kam mësuar, është të mos e marrësh asnjë ditë si të mirëqenë.

Don't take your relationships for granted. When you're with the people you love, really invest in the time you have so that, God forbid, if some tragedy happens, you don't remember it with regret, but you lived that relationship to the fullest. So I try to live according to this idea. The other thing with this issue, with this tragedy, is just the awareness that young people need to have. Things like Adderall are being used frequently and with great carelessness regarding the risks, they can be very harmful. Taking a prescription drug that isn't yours can be dangerous, but who can you really trust? I don't know what medicine you can take. Dennis was with one of his best friends and ended up in a terrible situation. Of all the young men I know, he was the least likely to put himself in that situation. He was responsible, caring, with his head on his shoulders. So if it can happen to Dennis, it can happen to anyone. And the other thing with that is if you see a friend in trouble, if you see someone in trouble, especially in that condition, do the right thing and get help for that person. Don't worry about yourself or what trouble you might get into. Just do the right thing and be sure to save a life.

Linda: There are also laws… we have to make sure they know. Even if you caused the difficulty, it is a law that if you save a life, you may get into trouble but you may also get out of trouble.

Jamie: She said Dennis had gone to Jesus and wanted to bless mom. She told me she was born to be a mother. We were both convinced that with Denise's help, for us, we went to Jesus and now we have Grace and James.